Współżycie po ciąży ‒ kiedy wrócić do seksu i jak podejść na nowo do intymności po porodzie?

Ważne, aby pamiętać, że seks po ciąży to niezwykle indywidualna kwestia, a ciąża, poród i połóg mogą w istotny sposób wpłynąć na sposób przeżywania kontaktów intymnych.

Czy można uprawiać seks po porodzie?

Odpowiedź jest jedna. Niezależnie, czy w 6 tygodni po porodzie, czy 6 miesięcy ‒ tak! Oczywiście związek to nie tylko seks, ale jest on niezwykle ważny dla relacji i stanowi istotny element jakości życia partnerów.

„[Seks] jest źródłem najściślejszych i najbardziej intymnych związków i przeżyć, podstawą prokreacji i rodzicielstwa, odtrutką na stresy i samotność. Udane życie seksualne i związek z partnerem zdają się kompensować niedostatki innych dziedzin życia, są podstawą wspólnoty, która jest się w stanie oprzeć lub zredukować napięcia wynikłe z różnych przeciwności losu” [1].

Kiedy można współżyć po porodzie?

Powszechnie zalecanym minimalnym okresem, przez jaki należy wstrzymać się z seksem, jest 6 tygodni po porodzie, czyli tyle, ile wynosi czas połogu ‒ okresu rekonwalescencji, obkurczania się macicy, krwawienia i regeneracji tkanek. Jednak jak twierdzą niektórzy specjaliści, „autorytatywne, kategoryczne nakazywanie rezygnacji z aktywności płciowej przez 6 tygodni od rozwiązania jest pozbawione racjonalnych podstaw” [2]. Czas ten jest jednak uzależniony od wielu czynników, takich jak występowanie powikłań czy gojenie się ran. Zanim zdecydujesz się na pierwszy seks po porodzie, skonsultuj się z ginekologiem. Lekarz oceni obkurczenie macicy, stan gojenia się ran w przypadku cesarskiego cięcia lub po ewentualnym nacięciu czy pęknięciu krocza. To naprawdę ważne ‒ możesz uniknąć infekcji w przypadku zbyt wczesnej inicjacji, a także zmniejszyć ryzyko, że pierwsze zbliżenia będą bolesne. Nie wszyscy wiedzą, że w okresie połogu kobieta ma wzmożoną produkcję prolaktyny, która pomaga w laktacji i obkurczaniu macicy, ale hamuje popęd seksualny, a także zmniejsza nawilżenie pochwy. Jednocześnie niskie stężenie estrogenów sprawia, że ścianki pochwy pozostają cienkie, co nie jest ani korzystne, ani komfortowe. Estrogeny odpowiadają także za libido [3]. Na szczęście gospodarka hormonalna ulega normalizacji już kilka tygodni po porodzie.
Inne problemy fizyczne, jakie zdarzają się kobietom po porodzie, to nietrzymanie moczu, kału, zranienie lub inne mechaniczne uszkodzenie tkanki łącznej albo mięśni dna miednicy. Zdarzają się również uszkodzenia wokół miednicy mniejszej ‒ na przykład defekty naczyń krwionośnych czy naderwanie włókien nerwowych [4]. Dlatego czas podjęcia współżycia płciowego jest tak różny – są kobiety, które są gotowe do aktywności już 3–4 tygodnie po porodzie (choć zalecana jest tu ostrożność), a inne wracają do współżycia dopiero po kilku miesiącach. Na dodatek libido kobiety musi konkurować z całkowicie naturalnym zaabsorbowaniem dzieckiem i jego potrzebami.

Gotowe ciało to tylko jedna strona medalu. Równie ważna jest gotowość psychiczna do podjęcia aktywności seksualnej – i to dla obu stron.

Wiele kobiet czuje strach przed seksem po porodzie. Składa się na to wiele czynników: zmęczenie, lęk przed bólem, traumatyczne doświadczenia w trakcie porodu, zmiany, jakie nastąpiły w ciele, a także lęk przed utratą atrakcyjności z powodu nadmiaru skóry czy rozstępów…

Co ciekawe, po porodzie także u mężczyzn zmienia się gospodarka hormonalna. Wyraźnie spada poziom testosteronu, natomiast wzrasta poziom prolaktyny, która zmniejsza libido [5]. Jest to uwarunkowanie biologiczne, mające aktywizować młodego tatę do aktywnego udziału w wychowaniu dziecka, jednocześnie zmniejszając jego popęd płciowy i myślenie o seksie w okresie, kiedy jego partnerka nie jest w stanie być w pełni aktywna seksualnie.

W podjęciu decyzji o rozpoczęciu współżycia ważna jest zrozumienie, cierpliwość, bezpieczeństwo, zaufanie i szczerość. Jest sporo wskazówek, które mogą sprawić, że życie seksualne po porodzie będzie naprawdę udane, a nawet wejdzie w nowy wymiar.

Jak się kochać po porodzie?

Gdy świeżo upieczeni rodzice są gotowi na seks, warto zacząć od rozmowy o swoich obawach i pragnieniach. Może to być czas niezwykłej celebracji i powolnego rozbudzania pożądania. Ważne są drobne gesty i pieszczoty. Zanim para zdecyduje się na pełną penetrację, dobrze rozpocząć od stymulacji pochwy dłonią i pettingu. Pomocne może się okazać użycie lubrykantów, dopóki nie wróci naturalna wydzielina. Zmniejszą one ryzyko bólu i wzmocnią przyjemne doznania.

Nawet jeżeli mężczyzna nie potrzebuje gry wstępnej, kobiecie w okresie popołogowym jest ona zdecydowanie potrzebna. Kobieta powinna dać wyraźnie do zrozumienia partnerowi, jak ma ją przygotować do zbliżenia. Seks powinien być delikatny i niewymuszony.

Nie bez znaczenia są także pozycje, w jakich młodzi rodzice będą się kochać. Ważne, aby to partnerka miała pełną kontrolę nad penetracją pochwy, ponieważ w tym czasie głębiej na pewno nie znaczy lepiej. Wybrane pozycje nie powinny zmuszać kobiety do napinania mięśni brzucha. Najlepsze pozycje to: misjonarska, na łyżeczkę (szczególnie po cesarskim cięciu) oraz na jeźdźca. Nie jest zalecana pozycja na pieska.

W trakcie stosunku należy pamiętać o nadwrażliwości piersi mamy karmiącej. Sączenie się mleka z piersi dla niektórych kobiet jest krępujące, ale zupełnie niepotrzebnie: piersi pełne mleka niejednokrotnie stanowią dla mężczyzn dodatkowy bodziec stymulacyjny.

Jeżeli pomimo upływu czasu lęk przed podjęciem współżycia się utrzymuje, a libido wciąż jest niskie, należy udać się na wizytę do ginekologa, seksuologa lub psychologa. Im więcej czasu upłynie, tym trudniej będzie wrócić do aktywności seksualnej.

Jednak nie zawsze pojawiają się jakiekolwiek problemy, a życie seksualne młodych rodziców rozkwita z nową siłą, pełne nowych doznań. Seks zacieśnia więzi, odpręża, daje poczucie bycia pożądanym i kochanym.