Tata też może się bać! Najczęstsze obawy i lęki młodego taty

Lęki młodego taty – odpowiedzialność, która przytłacza

Nie tylko młode mamy przeżywają pojawienie się dziecka, obawiają się odpowiedzialności, zmian i drżą o własne kompetencje. Niepewność jest czymś zupełnie naturalnym w nowej sytuacji, jaką jest powiększenie się rodziny, a niepewność ta często idzie w parze z lękiem.

Obawy nękające tatę mogą się zacząć już w okresie ciąży i dotyczyć porodu, zdrowia partnerki czy nienarodzonego jeszcze dziecka. Do pewnego stopnia jest to normalne – wielu młodych rodziców opowiada o tym, jak wielokrotnie sprawdza, czy ich nowo narodzone dziecko oddycha, gdy długo śpi.

Lęki młodego taty dotyczą jednak nie tylko zdrowia dziecka, ale też zmian w relacji partnerskiej, umiejętności okazywania uczuć, kompetencji rodzicielskich czy odpowiedzialności finansowej za rozwijającą się rodzinę. Jeżeli jako ojciec czujesz, że zaczynają Cię one przytłaczać, warto skorzystać z profesjonalnej pomocy psychologicznej.

Zmiany w relacji partnerskiej

Zmiany w relacji partnerskiej są nieuniknione, gdy pojawia się dziecko. Nagle para nie zajmuje się już tylko sobą, ale potrzebuje otwarcia na nową osobę, która okazuje się niezwykle zajmująca. Wymaga to nie tylko nowego podziału obowiązków domowych, co samo w sobie może być źródłem trudności w relacji, ale przede wszystkim nauki życia w zupełnie innych realiach. Nowa rzeczywistość przynosi ze sobą rozmaite ograniczenia czasowe, ale też organizacyjne, które sprawiają, że dotychczasowe strategie dbania o relacje przestają działać.

Żeby poradzić sobie z tymi zmianami, możecie jako para jeszcze w ciąży spróbować zadać sobie pytania o to, co jest dla Was najważniejsze w związku, co Was wzmacnia i buduje, po czym poznajecie, że się kochacie i jesteście dla siebie ważni. Później spróbujcie wspólnie się zastanowić nad tym, w jaki sposób będzie można to realizować, gdy pojawi się małe dziecko.

Wielu przyszłych rodziców obawia się też ograniczeń w życiu seksualnym, jednak z perspektywy czasu odkrywają oni, że pierwsze tygodnie po pojawieniu dziecka wiążą się z tak dużym zmęczeniem i zaangażowaniem tylu sił w maleńką istotę, że okazuje się to o wiele mniej dokuczliwe, niż się spodziewali. Równocześnie niezwykle ważne jest otwarte rozmawianie na ten temat – często po pojawieniu się dziecka seks przestaje być tak spontaniczny, jak był dotychczas i wymaga planowania odpowiednich warunków.

Zajmowanie się dzieckiem

Umiejętność zajmowania się dzieckiem jest czymś, co często budzi wątpliwości ojców. O ile w przypadku mam dość często mówi się o instynkcie i gotowości, o tyle tata często obawia się, że nie będzie wiedział, co robić, a czasem nawet obawia się wziąć dziecko na ręce, żeby nie zrobić mu krzywdy.

W celu uporania się z takim lękiem warto jeszcze przed pojawieniem się dziecka poświęcić trochę czasu na zdobycie podstawowych informacji na temat opieki nad noworodkiem – nie tylko pielęgnacji, ale wszystkich potrzeb dziecka.

Tym, co skutecznie przeciwdziała lękowi, jest również więź budująca się między dzieckiem a ojcem. Zaczyna się ona tworzyć już w ciąży – tata wyobraża sobie, jak będzie wyglądać dziecko, być może mówi do brzucha, a dziecko go słyszy. Duże znaczenie ma też obecność przy porodzie, a później każda interakcja między opiekunem a noworodkiem.

Pomocna może być myśl, że Twoje dziecko jest kolejnym człowiekiem, którego spotykasz na swojej drodze i możesz korzystać z tego, czego uczyłeś się całe życie o relacjach, żeby się z nim zaprzyjaźnić.

Brak okazywania uczuć

Problem z okazywaniem uczuć jest czymś, czego mogłeś doświadczyć od swojego ojca. Wspomnienia na ten temat często przynoszą ze sobą obawę, że Tobie również będzie trudno okazywać emocje. Tej umiejętności uczymy się jednak całe życie, nie tylko w relacji z ojcem, więc jeżeli miałeś inne wzorce i potrafisz okazywać uczucia innym bliskim osobom, to mało prawdopodobne, że będziesz powielać ten schemat.

Dobry ojciec a zły ojciec

Narzucanie sobie wysokich standardów bycia idealnym ojcem może być nie tylko niemożliwe do zrealizowania, ale też bardzo wyczerpujące. Ani strach przed tym, że będziesz złym ojcem, ani silna presja na bycie dobrym ojcem nie wesprą Cię w pełnieniu tej funkcji. Możesz się zastanowić, jakim ojcem chcesz być, jakie wartości są dla Ciebie najważniejsze i co chcesz przekazać swojemu dziecku. Możesz też dbać o siebie, żeby być dla niego dostępnym emocjonalnie. Jednak najważniejszym wyznacznikiem tego, jakim będziesz ojcem, jest to, czy zbudujesz relację ze swoim dzieckiem.