Pierwszy krok w stronę chwili dla siebie

Może to zabrzmi dziwnie, ale w poświęceniu chwili samej sobie, najtrudniejszy był dla mnie ten pierwszy raz, kiedy postanowiłam zapomnieć na chwilę o swojej nowej roli – matki. Basia miała już prawie półtora roku, a ja wciąż czułam, że muszę poświęcać jej każdą chwilę. Nie będę kłamać, ten pierwszy raz nie był cudowną chwilą ulgi. Poszłam na spacer, w trakcie którego co chwilę sprawdzałam telefon, upewniając się, czy mąż jeszcze nie dzwonił. Nie było to łatwe, walczyłam z poczuciem obowiązku i zwykłej tęsknoty. Jednak był to zdecydowanie przełomowy moment, ponieważ każdy kolejny spacer był już prostszy i przyjemniejszy. Najważniejszy jest ten pierwszy krok!